[ Pobierz całość w formacie PDF ]
rumuńskiemu (1857r.) lub amerykańskiemu (1859r.).
31 grudnia 1881 roku Aukasiewicz zapadł na ostre zapalenie płuc i prawie zaraz stracił
przytomność, odzyskał ją dopiero na 2 dni przed śmiercią. Zmarł 7 stycznia 1882 roku. Pogrzeb jego
stał się spontaniczną manifestacją całej okolicy, wzięli w nim udział solidarnie Polacy, Ukraińcy i
%7łydzi, 4000 chłopów i robotników. Nad grobem wygłoszono wiele mów. W imieniu przemysłu i kraju
przemawiał August Gorayski - poseł i bliski współpracownik Aukasiewicza, który tak podsumował
jego życie:
Wielu było świetniejszych, głośniejszych ludzi od niego, ale o cnotliwszego trudno. Ktoś
powiedział, że Bóg najprostszymi środkami największe rzeczy objawia, temu też prostemu człowiekowi
dane było zostać twórcą wielkiego wynalazku oświetlenia naftowego. Z obowiązku narodowego
zaszczytu tego wydrzeć sobie nie pozwolimy, bo z góry przewidzieć można, iż nam go zechcą
zaprzeczać, z obowiązku narodowego winniśmy uczcić trwale nazwisko wynalazcy i przekazać
potomności jego zasługi .
Ignacy Aukasiewicz został, pochowany na cmentarzu w Zręcinie. Z okazji 150-lecia
Przemysłu Naftowego ogłoszono rok 2003 rokiem Ignacego Aukasiewicza.
Bibliografia
Bonusiak Włodzimierz %7łycie i działalność Ignacego Aukasiewicza
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignacy_Aukasiewicz
http://portalwiedzy.onet.pl/56202,,,,lukasiewicz_ignacy,haslo.html
11
[ Pobierz całość w formacie PDF ]