[ Pobierz całość w formacie PDF ]

miała pojęcia, kim się stał. Mówiła sobie jednak, że nie
ma to żadnego znaczenia. Ich związek i tak miał się już
niedługo skończyć. W zasadzie mogłaby się stąd wypro�
wadzić zaraz po zajściu w ciążę. Obiecała przecież, że
nie będzie starała się go zatrzymać i że w ogóle żadne
uczucia nie wchodzą w grę.
Chance pracował na dworze przez ładnych parę go�
dzin. W końcu Lana zaniosła mu koło południa kilka
kanapek oraz szklankę mrożonej herbaty. Przyjął to
wszystko z wdzięcznością, a potem zjadł, niewiele się
odzywając.
Lana wróciła do domu i zajęła się sprzątaniem. Prze�
niosła też resztę swoich rzeczy do wspólnej sypialni.
Lubiła porządki, a także gotowanie. Dzięki temu, że
była zajęta, czas szybciej mijał i nie zaprzątała sobie gło�
wy błahymi myślami. Chance skończył pracę koło szó�
stej. W kuchni czekała na niego wołowina, a także świe�
żo upieczony chleb.
- Ależ, Lano, to zupełnie niepotrzebne - oznajmił,
myjąc ręce przy zlewie. - Nie ożeniłem się z tobą, żeby
mieć kucharkę i sprzątaczkę.
- Po prostu z przyjemnością się tym zajmuję - wyjaś�
niła. - Zwłaszcza że nie muszę gotować tylko dla siebie.
Wskazała mu miejsce przy stole, a następnie zajęła
się krojeniem ciepłego chleba. Jednocześnie czuła na so�
bie oczy Chance'a. Miała wrażenie, że widzi ją nagą mi�
mo ubrania i nagle zrobiło jej się gorąco.
40 CARLA CASSIDY
Podała chleb do wołowiny i usiadła przy stole, spu�
szczając wzrok. Wiedziała, że nadszedł czas, by poroz�
mawiać o tym, co między nimi zaszło.
- Chance, jeśli chodzi o wczorajszą noc...
Odłożył kromkę, którą już trzymał w dłoni. Jego zie�
lone oczy nagle pociemniały.
- Powinnaś mi była powiedzieć - rzekł z nutą pre�
tensji. - Powinienem był znać prawdę. Nigdy bym się
nie zgodził na takie szaleństwo...
- Właśnie dlatego ci nie powiedziałem - przerwała
mu. - Gdyby nie ty, to byłby ktoś inny, przypadkowy.
- Wysunęła dumnie podbródek. - Byłam już na to zde�
cydowana.
- Ale dlaczego dopiero teraz to się stało? - spytał
z taką miną, jakby ta kwestia bardzo go nurtowała.
- Chodzi ci o dziecko? - Nie bardzo zrozumiała.
Chance pokręcił głową.
- Nie, dlaczego nie miałaś nikogo wcześniej? - Od�
chrząknął zakłopotany. - Jesteś przecież bardzo atrakcyj�
na. Założę się, że miałaś mnóstwo adoratorów.
Lana zaczerwieniła się nieco i wzięła sobie kawałek
mięsa. Następnie sięgnęła po chleb.
- Jedz, bo ci wystygnie - zachęciła go. - Widzisz,
nie bardzo miałam czas na randki. Chciałam skończyć
szkołę, a rodzice nie mieli pieniędzy na jej opłacenie.
Dlatego zawsze dużo się uczyłam, żeby dostać stypen�
dium.
- Nauka zamiast seksu - zaśmiał się. - A potem?
Lana wzruszyła ramionami.
- Skończyłam szkołę pielęgniarską z samymi piątka�
mi. Miałam dużo propozycji pracy. Z kim miałam się
umawiać? Z pacjentami?
POWR�T DO PROSPERINO 41
Nie chciała zdradzić, że w grę wchodziło coś jeszcze.
Zawsze była nieśmiała, zwłaszcza jeśli idzie o obcych.
Lubiła ludzi i chętnie im pomagała, ale z wielkim trudem
nawiązywała bliższe znajomości. Nie miała też pojęcia,
jak należy flirtować i zjednywać sobie sympatię chłop�
ców. I chociaż w szkole miała parę przyjaciółek, to ani
jednego przyjaciela...
A
atwiej jej było zająć się wyłącznie pracą. To wypeł�
niło jej życie. Do pewnego momentu czuła się nawet
szczęśliwa, ale narodziny Marissy wywróciły wszystko
do góry nogami.
- Ale co się stało, to się nie odstanie - dodała po
chwili. - Mamy za sobą pierwszą noc, a ja niczego nie
żałuję.
Chance skinął głową. Przez jakiś czas jedli w ciszy,
ale tym razem nie czuli już wczorajszego napięcia. Po�
woli zaczynali się do siebie przyzwyczajać.
- Wiesz co, samotne rodzicielstwo nie jest najlep�
szym wyjściem. Mój stary zupełnie nie sprawdził się w tej
roli - mruknął Chance.
- Ale ja sobie poradzę - rzekła z niezachwianą pew�
nością. - Twój ojciec nie zmieniłby się, nawet gdyby żyła
twoja mama.
Przez chwilę zastanawiał się nad tym, a potem skinął
głową. Kiedy wspominał wczesne dzieciństwo, odnosił
wrażenie, że Boss lubił tłamsić wszystkich, w tym własną
żonę. Zwłaszcza póz
niej, gdy ludzie się od niego odsu�
nęli, wyżywał się na niej.
- Masz rację, chociaż mama pewnie nie pozwoliłaby
mnie bić i traktować jak śmiecia. Miałem do niej pre�
tensję za to, że umarła, ale teraz wiem, że była w bardzo
trudnej sytuacji.
CARLA CASSIDY
42
- Tak było łatwiej. - Lana uśmiechnęła się do niego
smutno. - Zresztą miałeś żal do całego świata. To natu�
ralne, skoro wyniosłeś go z rodzinnego domu.
Chance pokręcił głową.
- Jesteś nie tylko świetną sprzątaczką i kucharką, ale
też psychologiem - zaśmiał się. - Ciekawe, jakie jeszcze
talenty skrywasz?
Spuściła wzrok, czując, że się zagalopowała.
- Przepraszam, nie mam prawa wtrącać się w twoje
sprawy.
Jednak on spojrzał jej prosto w oczy i zrozumiała, że
nie ma do niej pretensji.
- Jasne, że masz - rzekł z powagą. - Tyle nasłucha�
łaś się głupot, które ci opowiadałem, kiedy byliśmy dzieć�
mi, że masz do tego całkowite prawo.
Lana rozluz
niła się. Do tej chwili nie zdawała sobie
sprawy, że znów jest spięta. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne